بررسی اثر دو روش فتوتراپی سینگل و دوبل در کاهش هایپربیل روبینمی غیر همولیتیک در نوزادان ترم در بیمارستان جواهری طی سالهای 1390-1389

هدف: بررسی اثر دو روش فتوتراپی سنیگل و دوبل در کاهش هایپر بیلی روبینمی غیر همولیتیک در نوزادان ترم در بیمارستان جواهری طی سال های 1390-1389. روش مطالعه: در این مطالعه مداخله ای 80 نوزاد ترم بستری در بخش نوزادان بیمارستان جواهری با زردی غیر همولیتیک در طی سال های 1390-1389 بررسی شدند که در دو گروه 40 نفره قرار گرفتند و گروه اول تحت فتوتراپی سینگل و گروه دوم تحت فتوتراپی دوبل قرار گرفت و میزان کاهش بیلی روبین 24 ساعت پس از شروع فتوتراپی، هنگام ترخیص و 48 ساعت پس از ترخیص اندازه گیری شد و اثر دو روش فتوتراپی سینگل و دوبل در کاهش هالیپر بینی روبینمی غیر همولتیک در نوزادان ارزیابی شد. یافته ها: در این مطالعه، میانگین کاهش بیلی روبین در گروه سینگل: 24 ساعت پس از فتوتراپی : 2/75mg?dl هنگام ترخیص 5/78mg?dl 48 ساعت پس از ترخیص -0/15mg?dl و میانگین کاهش بیلی روبین در گروه دوبل 24 ساعت پس از فتوتراپی 3/26mg?dl هنگام ترخیص 6/10mg?dl 48 ساعت پس از ترخیص0/52mg?dl و نیز میانگین ساعات بستری در فتوتراپی سینگل 45/52 ساعت و در فتوتراپی دوبل 03/48 ساعت است که اختلاف آماری معناداری بین دو گروه وجود نداشت. نتیجه گیری: در مجموع براساس نتایج حاصل از این مطالعه و مقایسه آنها با سایر مطالعات انجام شده در این زمینه چنین استنباط می شود که فتوتراپی دوبل موثر تر از فتوتراپی سینگل می باشد اما به دلیل اینکه اختلاف آماری معناداری از نظر کاهش بیلی روبین در فتوتراپی دوبل و سینکل وجود ندارد، توصیه می شود که در نوزادان با هاپیر بیلی روبینمی در حد تعویض خون، از فتوتراپی intensive که سطوح بیشتری از بدن نوزاد را تحت پوشش قرار می دهد، استفاده کرد.